Chmiel zwyczajny - Humulus lupulus
Chmiel jest byliną z rodziny Cannabaceae – konopiowate, występuje dziko w strefie umiarkowanej Azji, Europy i Ameryki Północnej w zaroślach i lasach liściastych. Szyszki chmielowe zawierają olejek eteryczny, i żywice. W lupulinie znajdują się te same związki, co w szyszkach chmielowych, tylko w innych proporcjach. Ponadto występują tłuszcze białka, polisacharydy. W czasie przechowywania poszczególne składniki ulegają rozkładowi i przemianom, co zmniejsza wartość lupuliny.
Dzięgiel chiński - Angelica sinensis
Dzięgiel jest rośliną z rodziny Apiaceae – Baldaszkowate. Rośnie dziko w wielu rejonach Azji. Ze względu na właściwości lecznicze jest uprawiany w Chinach (Angelica sinensis) i Japonii (A. acutiloba). Nazwa dong-quai oznacza „właściwy porządek”. Dzięgiel jest używany w Chinach od tysięcy lat i jest ceniony tak wysoko jak żeń-szeń. Dzięgiel chiński jest tradycyjnie stosowany jako środek zapewniający prawidłową czynność macicy i regulujący miesiączki. Dzięgiel chiński jest tradycyjnie stosowany w leczeniu dolegliwości miesiączkowych i związanych z menopauzą.
Karbieniec pospolity (europejski) - Lycopus europaeus
Karbieniec pospolity jest rośliną z rodziny Lamiaceae – Wargowe. W lecznictwie stosuje się ziele - Lycopi herba, w którym stwierdzono występowanie flawonów, garbników i fenolokwasów oraz triterpenów (kwas ursolowy) i steroli. Wyciągi z surowca wykazują działanie antytyreotropowe (przeciwtarczycowe) i antygonadotropowe (obniżają poziom hormonów płciowych). Preparaty z ziela karbieńca korzystnie działają w mastodynii i mastopatii, szczególnie w okresie menopauzy. Wykazano, że preparaty z karbieńca hamują wydzielanie hormonów tarczycy znacznie szybciej i silniej niż stosowane zwykle związki jodu.
Koniczyna łąkowa - Trifolium pratense
Koniczyna łąkowa powszechnie znana roślina pastewna z rodziny Fabaceae - Motylkowate. Zawiera m.in. izoflawony estrogenne - formononetynę, daidzeinę, biochaninę A i genisteinę oraz estrogenną kumarynę - kumestrol. Wywiera korzystne działanie, ponieważ wiąże się z receptorami ludzkich hormonów płciowych. Stosuje się kwiaty do kąpieli oraz do nasiadówek, gdyż izoflawony wchłaniają się przez skórę i błonę śluzową narządów rodnych, wywierając pozytywne działania we wczesnych i mało nasilonych objawach menopauzalnych.
Lukrecja gładka - Glycyrrhiza glabra
Lukrecja gładka z rodziny Fabaceae – Motylkowate występuje w stanie dzikim w środkowej i zachodniej Azji. Od dawna uprawiana jest na południu Europy i w Turcji. Jest byliną o wzniesionej łodydze, 1-1,5 m wysokości. Kwiaty barwy liliowej, zebrane w długie grona. Korzeń lukrecji stosowany jest jako lek wykrztuśny, zwłaszcza w nieżytach górnych dróg oddechowych dzieci i u osób w wieku starszym, oraz jako środek moczopędny i rozkurczowy. W przeprowadzonych badaniach wykazano estrogenne działanie glabrydyny oraz glabryny i izolikwirytygeniny.
Niepokalanek pospolity, Niepokalanek mnisi - Vitex agnus castus
Rodzaj Vitex (z rodziny Verbenaceae) jest dość powszechny na świecie. Niepokalanek pieprzowy rośnie głównie w basenie Morza Śródziemnego, na Krymie i w Azji Środkowej. Surowcem leczniczym jest owoc. Wyciąg z owoców niepokalanka zmniejsza lub leczy całkowicie objawy powodowane przez hiperestrogenizm lub niedobór progesteronu, przez co przywraca równowagę hormonalną ustroju. Największe znaczenie lecznicze mają preparaty z niepokalanka w endometnozie, mastodynii, mastopatii, a przede wszystkim w pełnym zespole napięcia przedmiesiączkowego (PMS).
Pluskwica groniasta - Cimicifuga racemosa
Pluskwica groniasta z rodziny Ranunculaceae – jaskrowatych, jest rośliną wieloletnią, wysoką do 1-1,5m. Roślina dostarcza surowca (korzeni i kłączy) o właściwościach hormonalnych. Podstawową grupą związków występujących w surowcu są triterpeny, które często stanowią aglikonową część saponozydów. Prowadzone w ostatnich latach badania farmakologiczne i kliniczne wykazały, że zawarte w surowcu związki wykazują działanie estrogenne synergistyczne z estrogenami naturalnymi. W badaniach wykazano, że podawanie ekstraktów z Cimicifuga silnie hamuje resorpcję kości.
Pochrzyn kosmaty - Dioscorea villosa
Pochrzyn kosmaty z rodziny Dioscoreaceae występuje naturalnie na południu Stanów Zjednoczonych i w Kanadzie. Pochrzyn kosmaty jest pnącą byliną. Część leczniczą stanowi wysuszone kłącze z korzeniami. Surowiec zawiera do 18% saponin o budowie steroidowej, które po hydrolizie uwalniają m.in. diosgeninę i jamogeninę, służące do syntezy kortykosteroidów oraz różnych związków działających jako hormony płciowe. Steroidowe saponiny z pochrzynu wywierają działanie hormonalne i to uzasadnia ich użycie w różnych preparatach stosowanych doustnie i na skórę.
Serdecznik pospolity - Leonurus cardiaca
Rozpowszechniony w Polsce serdecznik pospolity, używany w lecznictwie (Leonuri cardiacae herba) jako środek łagodnie uspokajający, nasercowy i przeciwskurczowy. Ziele serdecznika i preparaty z niego otrzymywane są stosowane najczęściej w chorobach układu nerwowego, w nerwicach sercowo-naczyniowych, zwłaszcza w okresie klimakterium, a także we wczesnym okresie choroby wieńcowej oraz choroby nadciśnieniowej. Poza tym surowiec jest stosowany w bolesnych skurczach macicy w skąpym miesiączkowaniu i w pierwszym okresie klimakterium.
Serdecznik syberyjski - Leonurus sibiricus
Serdecznik syberyjski jest roczną lub dwuletnią rośliną zielną o zdrewniałym korzeniu i licznych pędach. Występuje w stanie naturalnym na Syberii. Serdecznik syberyjski jest często stosowany w medycynie chińskiej jako zioło „ginekologiczne". Poleca się go, poza tym, w leczeniu plamicy i nieregularności krwawień miesięcznych (menorrhagia) w okresie przedmenopauzalnym i we wczesnej menopauzie, a także - profilaktycznie - dla zapobiegania chorobie niedokrwiennej serca oraz chorobie nadciśnieniowej, które często ujawniają się w okresie klimakterium.
Soja - Glycine soja
Soja, z rodziny Fabaceae – Motylkowate, pochodzi ze wschodniej Azji. Soja jest jednoroczną krzaczastą rośliną, wijącą się lub wyprostowaną. Surowcem są lecytyna sojowa wyekstrahowana z ziaren soji, olej sojowy i nasiona soji. Surowiec zawiera fosfolipidy oraz izoflawony: genisteinę. Ostatnie badania skupiają się na zastosowaniu tego naturalnego izoflawonu w profilaktyce jak i leczeniu następujących chorób: nowotwory, postmenopauzalna utrata kości i osteoporoza, choroby sercowonaczyniowe, menopauza oraz inne choroby takie jak rodzinne chroniczne krwawienie z nosa; zwłóknienie torbielowate; alergie.
Pyłek roślinny - Pollen vegetalis, zbierany z kwitnących roślin owadopylnych przez pszczoły, poddawany rozdrobnieniu i działaniu enzymów pszczelich w ulu i przechowywany jako pokarm.
Zawiera niezwykle bogaty zestaw 16 witamin, 16 biopierwiastków, 19 enzymów, 20 aminokwasów oraz 28 innych ważnych związków.
